«Η ψυχολογία της κρίσης και η έξοδος»

Τείνω να πιστέψω πως είναι απόλυτα επιθυμητή από τους κρατούντες η ψυχολογία της κρίσης. Κοιτάζοντας γύρω μου όλα είναι σε μία κατάσταση πτώσης, παρακμής, απογοήτευσης.

Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι θεωρούν τύχη όταν έχουν δουλειά και σχεδόν «λογική» τη μείωση των αποδοχών τους. Ένας μισθός των 1200 ευρώ φαντάζει πλέον … αστρονομικός ιδιαίτερα όταν συγκρίνεται με εκείνους των 400, 500 ή 600 ευρώ που συχνά θεωρούνται μισθοί «πλήρους απασχόλησης».

Να μην πω πως το να βρεις δουλειά σήμερα είναι κάτι σαν το πρώτο λαχνό του Τζόκερ…

Εκεί που κάποτε παλεύαμε για έναν αξιοπρεπή μισθό που θα μας εξασφάλιζε, αν όχι τις πολυτέλειες, μία ασφαλή διαβίωση, σήμερα το να έχεις τα εισιτήρια για να πας στη δουλειά σου, να πιεις έναν καφέ και να έχεις ένα πιάτο ψωμί αποτελούν … τύχη! Τύχη και το να πληρώνεσαι έστω και με καθυστέρηση!

Δε μιλάμε για τη δυνατότητα να εξοφλείς τα στεγαστικά σου δάνεια ή τις κάρτες σου! Εκεί πλέον ανήκεις σε μία «εύρωστη» ομάδα του πληθυσμού.

Όλοι «έβαλαν τα κεφάλια μέσα» και η ηττοπάθεια κυριαρχεί. Αν θέλω να προχωρήσω τη σκέψη, υπό τη λογική αυτή και τους κρατούντες νόμους που εμφανίζονται ως «προστάτες» της επιχειρηματικότητας (έκλεισαν ωστόσο 200 χιλιάδες επιχειρήσεις), είναι η καλύτερη περίοδος για τους μεγαλοεπιχειρηματίες.

Υπό την απειλή της ανεργίας, με τη δύναμη του νόμου περί απολύσεων και τους εργαζόμενους όμηρους των δανείων τους, πιέζουν συνεχώς για περισσότερες ώρες απασχόλησης και λιγότερες αποδοχές.

Οι δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών, είτε ανήκουν στην πλειοψηφία είτε στη μειοψηφία, μου ακούγονται σαν κούρδισμα ορχήστρας. Υποσχέσεις για το πότε θα βγούμε στις αγορές (πόσο με αγγίζει;), επιμηκύνσεις, spread, τρόικες και δε συμμαζεύεται…

Άρθρα για το πόσα θα χάναμε αν χρεοκοπούσαμε, μαχαιρώματα Ιούδα… «Ήθελα να πάρω μέτρα αλλά δε με άφηνε». Όλοι ήξεραν για το έλλειμμα και για το ότι θα πηγαίναμε… στο ΔΝΤ πλην εκείνων που έβλεπαν να υπάρχουν χρήματα… Όλοι τα φάγαμε αλλά, άλλοι έχουν τις τεράστιες καταθέσεις.

Siemens, Johnson & Johnson, υποβρύχια και μίζες και δε συμμαζεύεται. Δυο-τρεις θα την πληρώσουν για το κράτος που έπεσε έξω… Οι κλέφτες φωνάζουν και παριστάνουν τους τιμητές. Ρίχνουν ευθύνες στον πολίτη που τον κατηγορούν: Έτρωγες, έπινες, πήγαινες σε μπουζούκια, έκλεβες, τεμπέλιαζες…

Η κλοπή των ισχυρών έγινε ενοχή των πολιτών…

Η εθνική κυριαρχία υποχώρησε σε μία οικονομική υποδούλωση…
Λέμε τα «ΝΑΙ» ανεξάρτητα…

Αν πράγματι παρά τις τραγικές συνθήκες θέλουν να πάμε μπροστά πρέπει να γίνει και φυγή προς τα μπρος… Στα σπίτια που αδειάζουν, στις θέσεις που χάνονται, στα μαγαζιά και τις επιχειρήσεις που κλείνουν πρέπει να απαντήσουν με μια σειρά μέτρων, δημόσιων έργων, αισθητικής, αναβάθμισης…

Ποιοι; Μα εκείνοι που τα υπόσχονταν! Αντί να μεμψιμοιρούμε για τη κατάντια μας πρέπει να βάλουν μπρος και να επισπεύσουν έργα: μετρό, παραλιακές(Νιάρχος;), αξιοποίηση Ολυμπιακών έργων, πεζοδρομήσεις και αναπλάσεις κέντρου, καθαρισμό πόλης και τόσα άλλα…

Μέσα από τη δημοσιογραφία ξέρω πως υπάρχουν δεκάδες, εκατοντάδες προτάσεις αναβάθμισης! Ανεξάρτητοι πολεοδόμοι, αρχιτέκτονες, καλλιτέχνες… προτείνουν συνέχεια. Καταπληκτικές ιδέες!

Μην κοιτάτε μόνο πως το κάνουν έξω, ψάξτε εναλλακτικές λύσεις… Θα δώσετε στόχους, όραμα, θέσεις εργασίας… Βάλτε «φαντασία» στην πολιτική και μην αφήνετε τους λογιστές(χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω τον κλάδο) να κάνουν πολιτική… Κάντε τα τώρα, όχι αύριο!

Το μόνο που χρειάζεται (πλην των ευθυνών που δε θα σταματήσω να λέω πως πρέπει να καταμεριστούν…) είναι να ξεκινήσετε μία αξιοκρατική πολιτική, να δεχθείτε ανθρώπους με οράματα και όχι κομματικά ανδρείκελα. Προς το παρόν βλέπω πως με τα ίδια υλικά, ελπίζετε στο διαφορετικό. Θα αποτύχετε!

Χρήματα; Υπάρχουν τόσα χρήματα στις τσέπες επιχειρηματιών. Θυμάστε τους Ζάππα, τους Ζωσιμάδες, τον Συγγρό και τόσους άλλους; Πως τα καταφέραμε τότε; Ψάξτε μεγάλους χορηγούς που θα αφήσουν το όνομά τους στα έργα… Οι μεγάλοι φοροφυγάδες πάντα θα έχουν υπεράκτιες εταιρείες…

Αντί να μετράτε κουκιά και να σκύβετε το κεφάλι σταματήστε να κοιτάτε το δέντρο αλλά κοιτάξτε το δάσος…

Αν έχετε όραμα…
Αν θέλετε…