Ένα έγκλημα χωρίς τέλος

Από το 1969, με τα κίνητρα που έδινε ο τότε αναπτυξιακός νόμος, μια σειρά από βαριές βιομηχανικές μονάδες μεταφέρθηκαν από την Αττική στη Βοιωτία και συγκεκριμένα στην ευρύτερη περιοχή Οινοφύτων - Σχηματαρίου. Πρόκειται για την περιοχή από το 55ο μέχρι και το 75ο χιλιόμετρο της Εθνικής Οδού Αθηνών - Λαμίας. 

Από εκείνη τη χρονική περίοδο και μετά, όλες οι βιομηχανίες χημικών προϊόντων, ρίχνουν τα λύματά τους στο μέσο ρου του Ασωπού Ποταμού και στον παραπόταμό του, τον Θερμιδώνα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, ο Ασωπός να έχει μετατραπεί σε ανοιχτό λυματοφόρο αγωγό βαριάς βιομηχανικής μόλυνσης.

Τι και αν έχουν αντιδράσει οι κάτοικοι της περιοχής; Τι και αν έχουν ασχοληθεί κατά κόρον τα ΜΜΕ; Η ρύπανση του Ασωπού ποταμού, συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς, και η κατάσταση είναι πιθανό να επιδεινωθεί πιο πολύ καθώς εξετάζεται το ενδεχόμενο μετεγκατάστασης και άλλων βιομηχανικών μονάδων στη Βοιωτία.

Η εντύπωση που δημιουργείται είναι ότι όλοι κωφεύουν, τη στιγμή που κάθε μέρα που περνάει μολύνεται όλο και περισσότερο ο υδροφόρος ορίζοντας της περιοχής. Το πρόβλημα στον Ασωπό γίνεται εντονότερο εξαιτίας των λυμάτων που έρχονται από τον Θερμιδώνα, ο οποίος μεταφέρει τα λύματα από τεράστιες βιομηχανίες της περιοχής.
Μολυσμένο νερό

Η μόλυνση του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα του Ασωπού έχει ως άμεση συνέπεια να μολύνονται και οι πηγές με τις οποίες υδροδοτούνται όχι μόνο οι γύρω πόλεις αλλά και μέρος της Αττικής. Συγκεκριμένα, μέσω του υδροφόρου ορίζοντα μολύνονται οι πηγές του Αγ. Θωμά, οι οποίες τροφοδοτούν με πόσιμο νερό τις περιοχές Δήλεσι, Οινοφύτων και Αγίου Θωμά. Ταυτόχρονα, μολύνονται οι πηγές της Μαυροσουβάλας, από τις οποίες αντλεί νερό η ΕΥΔΑΠ και τροφοδοτεί με πόσιμο νερό ορισμένες περιοχές της Αττικής, όπως, π.χ., ο Μαραθώνας.

Στο μεταξύ, ανεξάρτητες έρευνες από πανεπιστημιακά ιδρύματα αποδεικνύουν ότι η ρύπανση του Ασωπού ξεπερνά τα όρια της Αττικής και της Βοιωτίας και επεκτείνεται σε όλο τον Ευβοϊκό κόλπο.

Σύμφωνα με μετρήσεις του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, είδαν το φως της δημοσιότητας πρόσφατα, τα υπόγεια ύδατα στην περιοχή του Ασωπού είναι ιδιαίτερα τοξικά καθώς καταγράφονται συγκεντρώσεις που ξεπερνούν τα 100 μικρογραμμάρια εξασθενούς χρωμίου ανά λίτρο νερού.

Επίσης ύστερα, από δειγματοληψία, εντοπίστηκαν στα ύδατα του Ασωπού υψηλές συγκεντρώσεις νικελίου, νιτρικών, φωσφορικών αλλά και ολικού χρωμίου.

Τεράστια είναι η καταστροφή στη βιομηχανική περιοχή των Οινοφύτων. Εκεί οι συγκεντρώσεις ολικού σιδήρου στα υπόγεια ύδατα ξεπερνούν τα 1.000, ακόμα και τα 2.000 μικρογραμμάρια ανά λίτρο.

Σύμφωνα με έρευνα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με επίκεντρο την περιοχή των Οινοφύτων ήρθαν στην επιφάνεια τρομακτικά στοιχεία για τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στην ευρύτερη βιομηχανική ζώνη.

Η έρευνα απόδειξε ότι κάποιες από τις επιχειρήσεις διαθέτουν βιολογικό καθαρισμό για την πρωτοβάθμια επεξεργασία των αποβλήτων, αλλά αποφεύγουν να τον χρησιμοποιούν κυρίως γιατί αυξάνει το κόστος παραγωγής των προϊόντων. Η τακτική αυτή έχει σαν αποτέλεσμα τα επικίνδυνα και τοξικά απόβλητα να ξεχύνονται ανεξέλεγκτα στους χωματόδρομους.

Σημαντικό επίσης είναι το γεγονός πως τα κρούσματα καρκίνου στους κατοίκους της περιοχής των Οινοφύτων αυξάνονται συνεχώς, έτσι μέσα στα τελευταία 15 χρόνια οι θάνατοι από τη συγκεκριμένη ασθένεια τετραπλασιάστηκαν.

Το πρόβλημα έχει δει το φως της δημοσιότητας ουκ ολίγες φορές, παρόλα αυτά, οι βιομηχανίες παραμένουν ατιμώρητες και το περιβαλλοντικό έγκλημα συνεχίζεται. Τα αποτελέσματα απλά αποδεικνύουν πως η πολιτική των τσουχτερών προστίμων δεν είναι καθόλου αποδοτική στο δύσκαμπτο από την γραφειοκρατία ελληνικό κράτος. Μάλλον θα πρέπει να αλλάξουμε την περιβαλλοντική μας πολιτική με ένα πιο συγκεκριμένο και αυστηρό σχεδιασμό, ο οποίος τουλάχιστον θα βάλει φρένο στις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή μολύνοντας το περιβάλλον και θα προστατεύσει το μέλλον των γενιών που έρχονται.