«Πού πήγαν τα λεφτά οέο; Τοξικά κεφάλαια και Οικονομική Κρίση!»

Σύμφωνα με το «Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας της Διατροφικής Πολιτικής», αυτή τη στιγμή, ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι στον κόσμο πεθαίνουν από την πείνα...

Η πείνα, σε σύνολο 122 αναπτυσσόμενων κρατών, θεωρείται καθημερινό φαινόμενο. Συγκεκριμένα:

Σε 30 χώρες η πείνα παίρνει «ανησυχητικές διαστάσεις».
Σε 25 χώρες το πρόβλημα αγγίζει τα όρια του «συναγερμού».
Σε 4 χώρες χαρακτηρίζεται «άκρως ανησυχητικό».

Την ίδια ώρα που πολυεθνικές, μονοπώλια, τράπεζες, χρηματιστικοί όμιλοι επιχορηγούνται - λόγω... κρίσης! - με τρισεκατομμύρια επί τρισεκατομμυρίων, πάνω από τις μισές χώρες του ΟΗΕ ...πεινάνε!

Συνακόλουθα, σύμφωνα με την έκθεση της «Credit Suisse» για τον Παγκόσμιο Πλούτο, ο συνολικός πλούτος που παρήχθη στον πλανήτη από το 2000 και μετά αυξήθηκε κατά 72% και έφτασε στα 195 τρισεκατομμύρια δολάρια! Ωστόσο, είναι οι λίγοι, οι «εκλεκτοί», τα περίπου 25 εκατομμύρια των «εχόντων και κατεχόντων», που δεν απαρτίζουν παρά μόλις το 0,5% του παγκόσμιου πληθυσμού και που εντούτοις ελέγχουν, κατέχουν και ιδιοποιούνται από την πίτα του παγκόσμιου πλούτου πάνω από 69 τρισεκατομμύρια δολάρια! Δηλαδή, όσοι συναπαρτίζουν την παγκόσμια κάστα των μεγαλομετόχων των πολυεθνικών, των μονοπωλίων, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι πετρελαιάδες και τα «γκόλντεν» αγοράκια τους, αυτό το μόλις 0,5% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει αρπάξει για λογαριασμό του το 35,6% του παγκόσμιου πλούτου! Αυτός είναι ο λόγος που δεν «περισσεύει» τίποτα για τους υπόλοιπους... Αυτός είναι ο λόγος που - κατά τα άλλα – λεφτά δεν υπάρχουν! Γιατί… στην άλλη πλευρά, τη σκοτεινή, έχουν στοιβαχτεί οι πολλοί. Οι πάρα πολλοί: Πάνω από 3 δισεκατομμύρια «είλωτες», δηλαδή το 68,4% του παγκόσμιου πληθυσμού των ενηλίκων που κατοικούν στον κόσμο, έχουν πρόσβαση μόλις στο 4,2% του παγκόσμιου πλούτου! Από τη μια, δηλαδή, έχουμε τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων, μεταξύ των οποίων και οι πεινασμένοι, που ζουν με λιγότερα από 10.000 δολάρια το χρόνο. Ήτοι με έως27 δολάρια την ημέρα!

Στην απέναντι όχθη, πάνω στον ίδιο πλανήτη, υπάρχουν κι αυτοί του 0,5% του παγκόσμιου πληθυσμού, που - σε μέσους όρους - διαθέτουν, την ίδια μέρα και κάθε μέρα, πάνω από 7.600 δολάρια. Ήτοι, απομυζούν 317 δολάρια την ώρα...
Αν δηλαδή υποθέσουμε ότι ο μισθωτός σκλάβος δεν έχει απολυθεί ή δεν ανήκει στην πλέον ερεβώδη ζώνη του λυκόφωτος, εκεί όπου επικρατούν τα μεροκάματα των ενός και δύο δολαρίων, αν ανήκει στους «τυχερούς» που ζουν με αυτά τα 27 δολάρια την ημέρα, τότε χρειάζεται 11 μέρες για να «κερδίσει» όσα κερδίζει ο κεφαλαιοκράτης μέσα σε μια ώρα! Αυτός ο κόσμος, όπου οι πρώτοι χρειάζονται 11 μέρες για να βγάλουν όσα βγάζουν οι δεύτεροι σε μια ώρα, αλλά δεν τα καταφέρνουν και πεθαίνουν, από την πείνα, είναι ο κόσμος του παγκόσμιου καπιταλισμού. Ο κόσμος της νέας τάξης πραγμάτων, της παγκοσμιοποίησης, του κοινού οράματος και των πανανθρώπινων… αξιών!

Αλλά, όσα συμβαίνουν σε αυτόν τον κόσμο ανάγονται στη σφαίρα του «μοιραίου»; Είναι «αναπόφευκτα»; Είναι «γραμμένο» οι λαοί να ζουν στη φτώχεια, στη δυστυχία, στην ανέχεια; Είναι κισμέτ, μοίρα, τυχαίο;
Μήπως λείπουν τα μέσα, λείπουν τα χρήματα, λείπει ο πλούτος;

Όλα βοούν για το αντίθετο: Όχι! Τίποτα δεν λείπει! Εκτός ίσως από ένα: Την απόφαση των λίγων να συνδράμουν στους πολλούς. Ή… την απόφαση των πολλών να αναγνωρίσουν τη δύναμή τους.

ΥΓ: Μπορεί τα χρήματα να μη φέρνουν την ευτυχία, αλλά όπως φαίνεται από την αύξηση του αριθμού των δισεκατομμυριούχων και των περιουσιακών τους στοιχείων, σίγουρα φέρνουν περισσότερα χρήματα. Η λίστα που συντάσσει το περιοδικό Forbes με τους δισεκατομμυριούχους μεγάλωσε ακόμα περισσότερο το 2011, καθώς προστέθηκαν 200 περίπου άτομα, αυξάνοντας έτσι τον αριθμό τους σε 1.210. Ο Μεξικάνος μεγιστάνας των τηλεπικοινωνιών Κάρλος Σλιμ διατήρησε για δεύτερη συνεχή χρονιά το 2011 τα πρωτεία, τη στιγμή που οι δισεκατομμυριούχοι αυξήθηκαν τόσο σε απόλυτο αριθμό όσο και κατά το μέγεθος της περιουσίας τους, που ανέρχεται σε 4,5 τρις δολάρια.