Αντίο Ελλάδα…

- Σκέφτομαι να φύγω.

- Και πού θα πας?

- Εξωτερικό.

- Εξωτερικό?? Και πού θα βρεις καλύτερα από εδώ?

- Έτσι όπως έγιναν τα πράγματα νομίζω αξίζει να προσπαθήσω τουλάχιστον. Ξέρω, είναι δύσκολο. Είναι μια νέα, δύσκολη αρχή αλλά και εδώ δεν βλέπω φως.

- Μα, εδώ κι αν έχεις φως! Τέτοιο καιρό πού θα βρεις?

- Ε, θα έρχομαι για διακοπές. Είσαι ιδανική για διακοπές, δεν σε αλλάζω. Άφησες όμως κάποιους να σε «πατήσουν» δυστυχώς και στο τέλος θα σου μείνει μόνο η γερουσία όπως πάμε. Ετοίμασε καλές συντάξεις γιατί μάλλον δεν θα χεις άλλα «χοντρά» έξοδα. Δεν θέλω να σε αποκαρδιώσω, αλλά αρκετοί νέοι σκέφτονται να σε αφήσουν .

- Αλήθεια?

- Ναι, αλήθεια. Ήδη πολλοί έφυγαν για σπουδές και έμειναν έξω. Και το καταλαβαίνω. Μπορεί και στο εξωτερικό να υπάρχει κρίση, όμως οι δουλειές δεν έχουν πέσει στο τέλμα που έχουν πέσει εδώ. Οι μισθοί είναι σαφώς καλύτεροι. Η ποιότητα ζωής διαφορετική. Και δεν χρωστάνε και τα μαλλιοκέφαλά τους. Εσένα, κατάφεραν κάποιοι «έξυπνοι» να σε κάνουν ρεζίλι διεθνώς.

- Αυτό ισχύει και με πονάει. Τόσα χρόνια με κάνατε περήφανη. Ξαφνικά ανατράπηκαν όλα αυτά. Γιατί έτσι?

- Τώρα ακολουθούν διαφορετική… πολιτική οι πολιτικοί μάλλον.

- Κατάλαβα… Ναι αλλά έξω που θες να πας, μπορεί να έχεις άλλες ευκαιρίες, όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο ιδανικά όσο τα σκέφτεσαι. Εκεί δουλεύουν σαν τα σκυλιά το ξέρεις? Μέρα- νύχτα. Εδώ είναι πιο χαλαρά τα πράγματα. Σκέψου και αυτό. Δεν είστε μαθημένοι έτσι.

- Δεν είναι ότι δεν είμαστε μαθημένοι έτσι. Δεν μας έχει δοθεί η ευκαιρία να δείξουμε τι μπορούμε να κάνουμε. Εδώ ανταμείβεται το εύκολο και γρήγορο κέρδος και η λαμογιά. Τα τελευταία «αποκαλυπτήρια» αυτό μας δείχνουν. Γιατί οι έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού διαπρέπουν και αποτελούν τα πιο λαμπρά μυαλά? Ή μήπως φταίει ο καθαρός αέρας του εξωτερικού που μας ξελαμπικάρει τα μυαλά?

- Ναι αλλά εκεί δεν θα έχεις να θαυμάζεις τα ελληνικά μνημεία, την ελληνική ομορφιά, τον πολιτισμό.

- Εκεί μπορεί και να βρω περισσότερα ελληνικά μνημεία. Ξεχνάς ότι μας τα χουν θερίσει όλα? Και τον πολιτισμό μας, περισσότερο τον εκτιμούν έξω, παρά εδώ. Μην γίνεσαι τόσο τραγική. Ελληνίδα θα παραμείνω, απλώς θα με ζει το εξωτερικό αφού δεν μπορείς να με ζήσεις εσύ.

- Δεν σου αλλάζει τίποτε γνώμη. Μουσακά, τζατζίκι, γεμιστά, θα τρως εκεί?

- Να ναι καλά ο Tσελεμεντές. Στην τελική μού τα στέλνουν κι απ΄ το σπίτι. Σε αυτά οι ελληνίδες μανούλες είναι μανούλες!

- Ωραία αλλά οι φίλοι, η οικογένεια? Θα είναι όλοι μακριά.

- Τους φίλους μάλλον θα τους χάσω αν μείνω εδώ, αφού είναι ήδη «φευγάτοι» οι περισσότεροι. Όσον αφορά την οικογένεια, είπαμε. Θα έρχομαι για διακοπές και θα έρχονται και εκείνοι σε μένα. Είναι καλή ευκαιρία και για εκδρομή, με πληρωμένη διαμονή.

- Εντάξει. Αλλά θα ξεχάσεις τα ελληνικά σου.

- Ενώ εδώ τα κάνω πολύ practice. Έχει παραγίνει κι αυτό το κακό. Μου έρχονται όλα τα sms στο κινητό και στο mail σε άπταιστα greeklish που μερικές φορές πασχίζω να καταλάβω τι λένε. Ο καθένας χρησιμοποιεί τουλάχιστον καμιά δεκαπενταριά ξένες λέξεις τη μέρα, γιατί ο σωστός έλληνας πρέπει να μένει in touch με τα ξένα δρώμενα. You know…

- I see… Οπότε δεν μένει παρά να σε χαιρετήσω…

- Δυστυχώς… Θα μου λείψεις. Ελπίζω όταν γυρίσω πλέον, να σε βρω ακμαία όπως σου αξίζει! Αντίο Ελλάδα!