Μέρες πριν, ο πιτσιρικάς "ζούσε" γι αυτή την γιορτή. Πρόβαρε την φουστανέλα στον καθρέφτη και ένιωθε περήφανος που θα υποδυόταν τον ήρωά του, τον Κολοκοτρώνη.
Το ποίημά του ήθελε να το πει τέλεια και την μέρα της γιορτής, παντού "μύριζε" Ελλάδα.
Όλα αυτά πριν από καμιά 35αρια χρόνια, όταν δεν υπήρχαν ήρωες τύπου Μέσι και διλλήματα τύπου, θα υποστηρίξουν τον Λούκας οι eurofans;
Τότε, δεν περνούσε από το μυαλό κανενός να εκφράσει την όποια, πολιτική-αθλητική-κοινωνική αντίθεσή του, στη διάρκεια της Εθνικής εορτής.
Σήμερα, κάποια ΜΜΕ προετοιμάζουν ένα κλίμα για το πώς θα υποδεχτούν τους πολιτικούς στις παρελάσεις. Μαθητικές και στρατιωτικές.
Και τον κάνουν να σκέφτεται αν θα ρίξει γιαούρτι ή όχι.
Βέβαια, το κλίμα καλλιεργεί και ο ίδιος ο πρωθυπουργός που μέσα στο υπουργικό συμβούλιο σύστησε στους βουλευτές του να μην φοβηθούν το κράξιμο και να πάνε να αντικρύσουν τον λαό.
Αναρωτιέμαι όμως γιατί δεν κάνει κι εκείνος το ίδιο;
Τέλος πάντων, αφεντικό είναι, ό,τι θέλει κάνει!
Κι ο κόσμος είναι αλήθεια ότι είναι αγανακτισμένος. Και δεν είναι τόσο αγανακτισμένος με την κατάσταση που μας έφεραν, την οποία στην τελική την έχει αποδεχτεί, αλλά είναι αγανακτισμένος με το θράσος των πολιτικών, που εξακολουθούν να μιλούν και με τα δικά τους μέτρα, μετρούν στα τηλεπαράθυρα τις λαμογιές των μεν και των δε!
Όμως ο κόσμος, ο Έλληνας, έχει αποδείξει πως μένει πιστός στην παράδοση. Στα ήθη, στα έθιμά του, στις αξίες του.
Όπως ευλαβικά βλέπεις χιλιάδες πιστούς πίσω από τον Επιτάφιο την Μεγάλη Παρασκευή, έτσι ξέρει να τιμά τους πραγματικούς ήρωες που ευθύνονται για το γεγονός ότι είμαστε ελεύθεροι.
Σε μια τέτοια γιορτή, τα γιαούρτια και η αποδοκιμασία δεν έχουν θέση. Η αδιαφορία είναι το μεγαλύτερο κακό που μπορείς να κάνεις σε έναν πολιτικό. Αρκεί βέβαια να το τηρήσεις και στις εκλογές.
Οφείλουμε σε γιορτές σαν κι αυτήν, να σεβόμαστε την βαριά κληρονομιά μας. Όσο δύσκολες και να είναι οι ώρες που περνά ο τόπος μας, πρέπει να θυμόμαστε ότι κάποτε, ήμασταν ενωμένοι και αποφασισμένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου