Μια στοχευμένη ανικανότητα!

Είναι τόσο άχρηστο το πολιτικό μας σύστημα, που δεν υπάρχουν σοβαροί πολιτικοί να πράξουν το σωστό για τον τόπο;

Είναι τόσο εξαρτημένα τα ΜΜΕ, που δεν στέκονται ως πρέπει απέναντι στην εξουσία και η ενημέρωση είναι περισσότερο προπαγάνδα;

Είναι τόσο "δεμένο" το δικαστικό σώμα, που δεν μπορεί να επέμβει, όταν το σκάνδαλο είναι τόσο εξώφθαλμο;

Σίγουρα κάτι δεν πάει καλά σ’ αυτή την γωνιά του πλανήτη και μάλιστα εδώ και αρκετά χρόνια.

Κάποιοι λένε ότι η γενιά του Πολυτεχνείου, είναι εκείνη που κατά κύριο λόγο έχει την ευθύνη.

Ευθύνη γιατί όμως;

Που πάλεψε να ελευθερωθεί η πατρίδα; Αποκαταστάθηκε η δημοκρατία μας από τότε;

Τι συμβαίνει σήμερα; Μήπως για να μπει κάποιος στο Δημόσιο, δεν πρέπει να... προσκομίσει πιστοποιητικό πολιτικών φρονημάτων;

Όταν πριν από έναν χρόνο περίπου κάποιος μου πρότεινε να κάνω αίτηση για να προσληφθώ στην ΕΡΤ, με ρώτησε αν έχω κανέναν!

Να έχω κάποιον για ποιο λόγο; Για να στιγματίσει την καριέρα μου μια κωλοπρόσληψη -κατά το κωλόσπιτο που έλεγε και ο Βαγγέλας- και να αισθάνομαι και υποχρεωμένος στον όποιον γραβατάκια μου έταζε την θέση;

Δεν μου αρέσουν οι συγκρίσεις, γιατί προτιμώ ο καθρέφτης του καθενός να είναι η δουλειά του. Είδα και διάβασα όμως αρκετές προσλήψεις συμβασιούχων στην ΕΡΤ, που δεν είχαν ούτε την μισή προϋπηρεσία από εμένα στην τηλεόραση. Αλλά δεν παραπονιέμαι. Όσο το κράτος λειτουργεί με αυτούς τους κανόνες, τότε το Δημόσιο θα είναι πάντα κατώτερο του μετρίου.

Πάμε τώρα στα υπόλοιπα μετά την μικρή αυτή παρένθεση.

Ξεκαθαρίσαμε ότι αξιοκρατία δεν υπάρχει σήμερα.

Οι κυβερνήσεις των τελευταίων 35 ετών, δεν εφάρμοσαν την πολιτική "αποφασίζομεν και διατάσσομεν";

Με δημοκρατικές διαδικασίες τόσα χρόνια, ρουφούν το αίμα των μισθωτών και συνταξιούχων, είτε κόβοντας εισοδήματα και παροχές είτε βάζοντας χαράτσια σε ακίνητα και αυτοκίνητα;

Γιατί θα πρέπει ένας βιοπαλαιστής που όλα του τα χρόνια δούλευε νύχτα μέρα και κατάφερε να αποκτήσει ένα κεραμίδι, αυτό το σπίτι να το έχει τελικά συνιδιοκτησία με το κράτος;

Κι ακόμη αυτός ο επιχειρηματίας ή ο ελεύθερος επαγγελματίας, που έκανε και λαμογιές για να έχει καταθέσεις στην τράπεζα. Εσύ -κράτος- δεν του ‘δινες αυτό το δικαίωμα να παρανομήσει;

Φταίει εκείνος που εσύ δεν έχεις σοβαρό μηχανισμό ελέγχου;

Κι έπειτα. Οι πολιτικοί. Που ψηφίζουν νόμους με βάση το κοινό καλό... τους. Πόσες φορές τους βλέπουμε να "σκοτώνονται" στο κοινοβούλιο σε ανόητες κόντρες, αλλά ψηφίζουν ομόφωνα όταν πρόκειται για την δική τους τσέπη.

Και γιατί πάντα μαθαίνουμε μόνο το έσχες και όχι το πόθεν τους;

Κάθε κόμμα εξουσίας, προεκλογικά επικαλείται την διαφάνεια που θα φέρει. Έχουμε δεδομένη δηλαδή την διαφθορά που όποιος θέλει να βγει, κάνει σημαία το σύνθημα για καταπόλεμησή της.

Μόνο που αυτός που θα βγει, θα φροντίσει πρώτα να μην έχει αφήσει παραπονεμένα τα ΜΜΕ, γιατί όσο λιγότερες φωνές, τόσο το καλύτερο.

Κι αυτό φυσικά συμβαίνει γιατί μέσα σε αυτά, τα ΜΜΕ, υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν βέβαια καμία σχέση με αυτή τη δουλειά.

Και γι αυτό τα ΜΜΕ έχουν καταντήσει σε τέτοιο σημείο, που ο κόσμος να τα βάζει στην ίδια μοίρα με τους πολιτικούς.

Προφανώς και ο κόσμος έχει κριτήριο και δεν τον έχει χαζέψει η τηλεόραση.

Εύκολα λοιπόν κάποιος οδηγείται στο συμπέρασμα, ότι η ανικανότητα πολλές φορές, μπορεί να είναι και στοχευμένη.

Όλα, γίνονται για κάποιον σκοπό σ’ αυτή την ζωή.

Μήπως θα πρέπει να σκεφτούμε ν’ αλλάξουμε και το πολίτευμά μας;

Γιατί θα έπρεπε να έχουμε δημοκρατία και τους νόμους της για τον λαό, αλλά χούντα και σκληρές ποινές για τους λειτουργούς της.

Ίσως έτσι καταφέρουμε να απαλλαχθούμε και από την συνεχόμενη θέση του καρπαζοεισπράκτορα της Ευρώπης.